Website van Joggingplusdeerlijk

Deze keer krijgen we 2 vliegen in één klap. Op de klapstoel zit nu het koppel Jozef Pollet en Rosa Bohez. Omwille van covid en reisomstandigheden kregen we opnieuw via internetkanalen heel wat nuttige en boeiende informatie doorgestuurd ditmaal via dochter Sabine. Rosa en Jozef zijn zoals u straks wel zult lezen twee mensen met een bijzonder fijne sociale antenne. Beiden kijken met een frisse blik naar de dingen om zich heen.
We laten eerst Rosa aan het woord.
Deerlijk, Tapuitstraat-Veemeersstraat
“Ik ben geboren in Kortrijk op 8 januari 1940.   Ik zag dus het levenslicht net voordat de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Ik was de middelste uit een gezin met 3 kinderen. Ik had nog een oudere broer Marc en een jongere broer Jean-Pierre.   Mijn vader werd zelfs opgeroepen om als soldaat deel te nemen aan de oorlog.   Hij werd ook een tijdje vastgehouden als krijgsgevangene. Die oorlogsjaren maakten op ons gezin heel wat indruk. Vrede en goede verstandhouding droegen wij dan ook hoog in het vaandel. Onze ouderlijke woning lag in de Tapuitstraat te Deerlijk. Nadien verhuisden we naar de Veemeersstraat. Mijn ouders waren landbouwers en dit betekende veel karweitjes opknappen in en rond de boerderij.
Mijn grootmoeder woonde tot op haar 100 ste verjaardag bij ons op de boerderij in. Dit had als aangenaam gevolg dat de hele familie vaak over de vloer kwam. Ik deed o.m. de melkronde. Mijn kleuter- en lager onderwijs volgde ik op het schooltje aan het station in Deerlijk. Vanaf mijn elfde ging ik op “pensionaat” in Nieuwkerke.”

Nieuwkerke is de zuidelijkste deelgemeente van Heuvelland, aanleunend tegen Frankrijk en de Waalse gemeente Komen. Op dit pensionaat leerde Rosa haar goede vriendin Clara kennen en deze ontmoeting had verregaande gevolgen.   Maar laten we niet op de feiten vooruitlopen.
We laten nu rasverteller Jozef op u los.
Keiem nabij Diksmuide
“Ik zag het levenslicht in Diksmuide op 19 maart 1942 tijdens de oorlogsjaren. Omwille van de patroonheilige van die dag werd ik op aandringen van de zuster-verpleegsters Jozef genoemd.  Mijn ouderlijke woning lag in Keiem.
Ik groeide op in een afgelegen gemengd landbouwbedrijf. Ik had één oudere zus Clara. Tot en met het 2 de leerjaar kon ik schoollopen in het kleine dorpsschooltje. Tijdens die periode werd ik als linkshandige met mijn linkerhandje met een sjaal aan de stoel gebonden. De onderwijzeres in kwestie was zuster zaliger Cyrilla. Vanaf het 3 de leerjaar moesten de jongens naar de dorpsschool die een 8-tal km verder gelegen was. Dit traject moest afgelegd worden met een fietsje over de weides en door de afsluitingen... waardoor ik in de winter soms bij een vriend mocht blijven slapen. Het 5 de t.e.m. het 7 de leerjaar volgde ik in het college te Diksmuide. Kennis en interesses werden opgedaan aan de hand van elektrische bellen maken, figuurzagen, kaart van België uit het hoofd leren enz. Nadien volgde ik een Franstalige middelbare opleiding in Komen of Comines. Vele weken weg van huis maar wel in comfortabele kamers, een schril contrast met thuis waar maar elektriciteit aanwezig was vanaf het jaar '51. Stiekem werd ook wijn binnengesmokkeld voor de opvoeders. Erna zette ik mijn studies verder in Brugge bij St.-Leo. Het harde leven in de polders had weinig plaats voor jeugdwerking, enkel een voetbalploegje met amper 9 of 10 spelers zorgden voor enige ontspanning.”
Van Oudenaarde naar Deerlijk
Dankzij haar goede vriendin op het pensionaat te Nieuwkerke kwam Rosa in contact met Clara’s jongere broer Jozef. Naar het schijnt was die liefde voor haar toekomstige man Jozef zo overweldigend en spannend dat zij vergat af te stappen in het station van Diksmuide en ze in Veurne terecht kwam. In 1965 traden zij in het huwelijk en huurden zij een woning in Oudenaarde. 2 jaar later kwamen zij naar Deerlijk en bouwden zij een huis naast de ouderlijke woning in de Veemeersstraat. Na zijn studies nam Jozef deel aan staatsexamens en mocht hij gaan werken bij de toenmalige RTT. Hij bouwde een administratieve carrière uit op allerlei diensten in Brussel. Na 20 jaar kreeg hij zijn overplaatsing naar Gent en vanaf zijn 55e naar Kortrijk. Rosa nam de huishoudelijke taken op zich en werkte nadien wanneer de kinderen wat ouder waren, als verkoopster bij meubelen Gaverzicht.   Zij kregen 3 kinderen: Peter, Pascale en Sabine.   Ook namen zij een pleegkind Evelien op in hun gezin. Zij zijn ondertussen verhuisd naar de Knokbosstraat waar hun kinderen en 10 kleinkinderen altijd welkom zijn.
Vele interesses en talenten
Betekenisvol leven gaat over evenwicht tussen hoofd, hart en handen. Dit is hier zonder twijfel het geval bij Rosa en Jozef. Graag een beknopte opsomming van hun vele activiteiten en talenten:
Rosa was lange tijd secretaresse en gewestelijk verantwoordelijke voor de jonge gezinnen van KVLV. Ze volgde 5 jaar kookles in Spermalie en volgens haar familie verdient ze voor haar kookkunst minstens één Michelin-ster. Ook volgt ze al ruim 15 jaar naailes waarbij ze allerhande kledingstukken kan naaien, aanpassen en herstellen. Haar creatieve handen zijn werkelijk niet te stoppen en haar luisterende en meevoelende instelling werkt aanstekelijk voor haar kinderen, kleinkinderen, buren en vrienden. Door haar toedoen is hun huis altijd mooi, netjes en zeer verzorgd.
  Jozef is de man van veel interesses nl. in nieuwe technieken, uitvindingen, geschiedenis, natuur.  Dankzij de culinaire verwennerij van zijn vrouw Rosa onderhoudt hij een Bourgondische levensstijl. Hij zorgt daarbij wel voor de nodige keukenattributen want in zijn kleine verzorgde moestuin vind je altijd verse kruiden, pittige pepers, sla in bloempotten en tomaten. Tot voor kort was hij vrijwilliger bij “De Bron” in Harelbeke. Hij is stichtend lid van Vief (sociale en culturele vereniging voor 60-plussers). Hij is ook nog eens helpende hand bij en lid van het jeugdtheater van de René Declercqstichting. Tot slot is hij een trouw koorlid van Volta en het Gregoriaans koor, waar hij warme vriendschapsbanden aan overhoudt.

Op doktersadvies werd Rosa aangespoord om wat meer aan sport te doen.   Van bij de start van joggingplus hebben ze zich dan ook beiden ingeschreven als actieve wandelaars . Voor hen betekent die wekelijkse sportactiviteit bijzonder veel. Zij verwoorden het als volgt: “Deze club is een mooie combinatie tussen inspanning, ontmoeting en buitenlucht. “

Wellicht is het jullie, beste joggers en wandelaars, niet ontgaan dat er langs het parcours vrij dikwijls een enthousiaste en actieve leerkracht lichamelijke opvoeding haar kinderen staat aan te moedigen bij allerhande sportactiviteiten.  Wel die dynamische leerkracht LO is niemand minder dan de jongste dochter van dit sportieve paar. Dankzij haar uitgebreide info kregen wij een bijzondere inkijk in het sociale en culturele leven van Rosa en Jozef. Waarvoor onze dank!

 Stefaan Archie